Een kwart van de volwassenen in Nederland leeft met chronische pijn: Een blik in hun dagelijks leven

Een kwart van de volwassenen in Nederland leeft met chronische pijn

Volgens recente cijfers ervaart een kwart van de volwassen bevolking in Nederland chronische pijn. Dit zijn mensen die maanden- of jarenlang vrijwel constant pijn ervaren. Om een beter beeld te krijgen van hoe deze mensen hun dagelijks leven ervaren, vertellen drie NU.nl lezers hun verhaal.

De impact van chronische pijn op het dagelijks leven

Damian Klein (24) viel drie jaar geleden van 12 meter naar beneden. Hij hield hier een dwarslaesie aan over en worstelt sindsdien met chronische rugpijn. Zijn pijn is niet alleen fysiek zwaar, maar domineert ook zijn mentale en sociale leven. Eenvoudige activiteiten zoals naar een sociale gelegenheid gaan zijn vaak onmogelijk. Hij moet altijd overwegen of iets wel kan, omdat de pijn altijd aanwezig is.

Niet te vergeten, chronische pijn leidt tot mentale problemen door de constante last van de pijn. Volgens Damian worden deze mentale problemen vaak over het hoofd gezien, terwijl ze zwaarder wegen dan de fysieke ongemakken.

De zoektocht naar adequate behandeling

Omdat er nauwelijks onderzoek wordt gedaan naar de mogelijkheden voor betere oplossingen, blijft Damian worstelen met intense pijn. Ondanks de beschikbaarheid van zware medicatie zoals oxycodon, een zware verslavende pijnstiller, gelooft Damian dat betere zorg en probleemgerichte oplossingen een groot deel van de chronische pijnklachten kunnen wegnemen. Zware medicatie vervaagt niet alleen de pijn, maar ook zijn persoonlijkheid, zijn levendigheid.

Volgens hem is de huidige aanpak van chronische pijn te veel gericht op het bestrijden van de pijn en te weinig op het adresseren van de onderliggende problemen, wat leidt tot opeenstapeling van problemen.

De realiteit van leven met chronische pijn

Fleur Schönher (35) deelt Darmins ervaring. Jarenlang had ze pijn in haar nek, rug en schouders, maar de artsen konden niets vinden. Het onbegrip bij de medische gemeenschap leidde tot mentale stress en een verdere escalatie van haar symptomen. Fleur ervoer chronische pijn als een eenzame aandoening, vooral vanwege de minimale zichtbare symptomen aan de buitenkant en het onbegrip van de mensen om haar heen.

Hoewel ze tien jaar lang fysiotherapie probeerde zonder enige verbetering, veranderde dit toen ze een nieuwe fysiotherapeut kreeg die meer wist over chronische pijn. Deze ervaring onderstreept het belang van een holistische behandeling voor chronische pijn en de noodzaak van beter onderwijs voor zorgverleners over deze aandoening.

Holistische benadering van chronische pijn

Gesteund door hoogleraar revalidatiegeneeskunde Rob Smeets, is het idee dat artsen bij chronische pijn eerder naar het mentale aspect van de pijn moeten kijken. Chronische pijn is namelijk een 'gewone' aandoening en een officiële diagnose.

Prof. Smeets beveelt een meer allesomvattende aanpak aan die zich richt op zowel de fysieke als de psychische aspecten van chronische pijn. Een allesomvattende behandeling moet volgens hem al na zes weken worden gestart in plaats van pas na jaren van onvoldoende medicamenteuze therapie.

In het kader van holistische zorg moedigt hij patiënten aan zich te concentreren op activiteiten die waarde toevoegen aan hun leven, in plaats van voortdurend te focussen op de pijn.